Terug
“Het is een harde les wanneer je een kind krijgt dat structurele zorg nodig heeft”
Lotte van Berkel [42] is een sterke en onafhankelijke vrouw. Ze runt haar eigen interieurbedrijf Lots of Style én zorgt voor haar twee dochters. Zij vormt een samengesteld gezin met haar partner en zijn twee kinderen. De interieurstyliste legt haar ziel en zaligheid in haar baan, terwijl tegelijkertijd de zorg voor haar dochtertje met autisme en ODD veel energie kost. Lotte’s werk hield haar dan ook in een jarenlange, woelige periode overeind: “Heel je leven staat op zijn kop.”

Ruimte voor persoonlijke ontwikkeling

Lotte werkte jarenlang als HR-adviseur. Bij haar vorige werkgever kreeg ze de ruimte voor haar persoonlijke ontwikkeling en kon ze een opleiding volgen. Ze greep deze kans met beide handen aan en stortte zich vol overgave in de wereld van de interieurstyling. “Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik vroeger strandhuisjes bouwde van aangespoeld hout en lege zonnebrandflesjes. Hier vond ik altijd mijn rust in.” Lotte rondt haar opleiding tot interieurstyliste met succes af en start haar eigen bedrijf. Het was een schot in de roos: ze heeft nu een goedlopende carrière. “Ik heb een superleuke baan en doe echt iets waar ik blij van word. Het is bijzonder om dit werk te mogen doen.”

Van de nood een deugd maken

Foto Lotte

Lotte staat erop om zowel in haar werk als privéleven haar tijd en energie doelgericht te besteden. “Ik heb mijn werk nodig. Als ik niet iets doe waar ik energie van krijg, dan houd ik mezelf niet overeind.” Wanneer Lotte thuiskomt gaat namelijk al haar aandacht naar haar dochtertje die autisme en ODD heeft. Het is een gedragsbeperking die veel aandacht, bijsturing en begeleiding vraagt. Het uit zich in constant boos of opstandig gedrag. Lotte stapt al snel met haar dreumes van anderhalf naar de kinderpsychiater. “Ze was constant gefrustreerd en kneep, sloeg en beet. Puur omdat ze haar emoties niet kan reguleren.” Enkele jaren later bleek de reguliere basisschool niet houdbaar: stoelen vlogen door het klaslokaal en de veiligheid van haar klasgenootjes was niet langer gewaarborgd. Speciaal onderwijs was op dat moment de enige optie.

De volgende stap?


De diagnose is pas de eerste hobbel voor de jonge moeder. Het was moeilijk te achterhalen bij welke instanties ze precies kon aankloppen. “Er is zo veel. Het is net of je zwemt in een hele grote zee.” Van het uitpluizen van alle informatie kwam weinig terecht, omdat ze al haar tijd en energie nodig had voor de opvoeding en begeleiding van haar kinderen. Het is een zware taak om de balans te bewaken: Lotte draagt veel van de zorg en werkt daarnaast hard om haar hoofd boven water te houden. Bovendien verdient ze voor veel tegemoetkomingen net te veel. Daar komt nog bij dat ze zowel in de avonden en de weekenden werkt om overdag haar aandacht te kunnen richten op de zorg van haar kinderen.

Een woelige periode


Het was een pittige tijd waarbij Lotte het gevoel had er alleen voor te staan. Ze kon niet op financiële steun rekenen, maar had ook geen emotionele ondersteuning van een goede begeleider. “De juiste hulp in huis halen is heel moeilijk. Het maakt me niet uit wat ik moet doen, waar ik naartoe moet rijden, hoeveel uur ik eraan moet besteden.” Het geluk van haar dochter is het enige dat voor Lotte telt. “Het is een harde les wanneer je een kind krijgt dat structurele zorg nodig heeft. Maar je gaat ervoor, daar is geen discussie over mogelijk. Dat doet elke moeder.”

Elf jaar later


Inmiddels is haar dochter elf jaar oud en heeft ze een flinke groei doorgemaakt. Dit is niet het resultaat van het legioen aan zorgverleners dat bij Lotte over de vloer kwam. Haar dochter liet niet altijd haar ware aard zien, waardoor zij de situatie niet serieus namen. Nadere zorg was volgens de hulpverleners niet noodzakelijk. Lotte moest terugvallen op haar sociale netwerk. Alle hulp was welkom. Alleen: een lieve tante, opa en oma zijn uiteindelijk géén hulpverleners. “Heb je een hulpverlener, dan mag degene niet te lang blijven, omdat er geen geld meer voor is of de medewerker gaat uit dienst.” Lotte betaalde vervolgens alles uit eigen zak. “Ik heb een hele waslijst met namen van hulpverleners. Ik heb mijn dochter uiteindelijk vooral zelf aangestuurd én nog steeds ben ik er elke dag mee bezig.” De hulpverleners gaven haar complimenten dat ze een goede moeder was, maar dat viel niet in goede aarde: Lotte had nog steeds een ongelukkig kind en voelde zich machteloos. Lotte deed samen met school twee pogingen om haar dochter van speciaal onderwijs terug te krijgen naar regulier basisonderwijs. Helaas blijkt Nederland in veel gevallen niet klaar voor passend onderwijs binnen reguliere scholen. Ga dat je kind maar vertellen als de huidige school en wij als ouders weten dat ze het kan en er klaar voor is.  Middelbaar onderwijs staat voor de deur, Lotte gunt haar dochter een schone lei. Een dik dossier van vele hulpverlening die nergens toe geleid heeft, dit mag gesloten worden. Haar dochter verdient een nieuwe kans om haar talenten te laten zien, een plek waar zij gewaardeerd wordt als persoon in plaats van als een kind met stempels en beperkingen. En wat Lotte haar dochter het meest gunt zijn een paar vriendinnen. Meiden waar ze zich bij op haar gemak voelt en die haar als gelijke zien. Dan bloeit ze helemaal op is de overtuiging van Lotte.

Creëren vanuit haar hart


Ondanks de hectiek rondom de zorg voor haar dochter bloeide Lotte op tot een succesvolle ondernemer. Met veel liefde en passie maakt zij van ieder stoffig interieur een waanzinnig walhalla. De interieurstyliste voelt zich content wanneer ze kan creëren vanuit haar hart. Na het jarenlang ontwikkelen van haar kennis en vaardigheden biedt ze nu interieuradvies, interieurstyling, do-it-yourself projecten en inspiratie aan op het gebied van wonen.

Lots of Memories


Lots of Memories is een project dat ontsprong uit Lotte’s persoonlijke passie. Het zijn handgemaakte plaids waar stoffen van dierbaren of dierbare momenten in verwerkt worden. Denk aan de stof van kleding van iemand die overleden is, de eerste kinderkleertjes van je kind (die waarschijnlijk liggen te verstoffen op zolder) tot een trouwjurk. De stoffen waarmee ze worden gecombineerd zijn nauwkeurig uitgekozen én hebben een stijlvolle en knuffelbare uitstraling. “Vaak ligt er een trendy plaid op je bank of bed waarvan je niet op het eerste oog ziet hoeveel waarde en emotie erin zit. Als je het plaid over je heen legt, draag je letterlijk de dierbare herinneringen op je hart.”

Projecten als Lots of Memories geven Lotte energie. Ze zit nog bomvol ideeën en staat te popelen om er mee aan de slag te gaan. Maar alles op z’n tijd. “Hopelijk kunnen we samenwerken met een partij die ons voor langere tijd begeleidt door de fases die nog gaan komen’’. De interieurstyliste heeft na lang zoeken een partij gevonden die een helpende hand kan bieden. Fingers crossed.

Terug